เหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องหาที่ระบายก็คือ ความรู้สึกผิดหวัง ความหดหู่มันบังเกิดขึ้น อีกครั้งหลังจากที่มันเคยเกิดขึ้นมาและลืมมันไป และเริ่มต้นใหม่กับการก้าวไปเป็นเทรดเดอร์มืออาชีพ ที่ต้องมีจิตใจที่นิ่งกว่านี้ให้ได้
เริ่มบันทึกวันแรก
18 มกราคม 2556
วันนี้เป็รวันครบรอบสองอาทิตของการเริ่มเทรดอีกครั้งซึ่งเป็นวันที่รู้สึกแย่ที่สุดในสิบวันของการเทรด มันเป็นวันที่ผมต้องตัดขาดทุน เป็นครั้งแรกและยังทำให้กำไรที่เทรดมาทั้งเก้าวันหายไปด้วย ซึ่งเมื่อคิดผลรวมทั้งสิบวันแล้วผมขาดทุนไปแปดสิบเก้าเหรียญ จากการตัดขาดทุนครั้งนี้ รู้สึกผิดกับตังเองเหมือนกันที่ไม่ยอมทำตามระบบที่วางไว้ ความโลภเกิดขึ้น "โลภมาก ลาภหาย" อันนี้มันก็จริงซึ่งมันเกิดขึ้นแล้ว คราวหน้าต้องท่องประโยคนี้ไว้ในใจตลอด เฮ้อๆๆ
วิเคราะห์เหตุการณ์ครั้งนี้
-การตั้ง tp ที่มากไปมั่นใจมากเกินไปจนไม่เฝ้าหน้าจอ ซึ่งจริงๆแล้วถ้าเกิดออเดอร์ไปชนออเดอร์ที่โซนสี่กลับมาบวกได้ก็สมควรปิดได้แล้ว (โอกาสไม่ได้มีมาบ่อยๆ)
-ความไม่รอบครอบ ความโลภ ความไม่มีสมาธิ ที่ยังบังเกิดขึ้นอยู่ทำให้การตัดสินใจไม่ดีมากนัก เหตุการณืแบบนี้ต้องเป็นเหตุการณ์สุดท้ายสำหรับผม
-การไม่ทำตามระบบ ไม่เชื่อมั่นในระบบ
"ไม่มีความก้าวหน้าเลย มีแต่ถอยหลัง"
คำนี้มันจิ๊ดมาก ซึ่งผมจะไม่ได้ยินคำนี้อีกแล้ว เพราะผมต้องก้าวหน้า มีกำไรมากกว่านี้ และขอใช้คำนี้เป็นแรงผลักดัน เป็นข้อเตือนใจสำหรับตนเอง
ข้อสัญญา
ต้องมั่นใจให้มากว่านี้ รอบคอบให้มากกว่านี้ ใส่ใจให้มากกว่านี้ พยายามให้มากว่านี้ ขยันให้มากว่านี้
เป้าหมายสำหรับสัปห์ดานี้ เอาทุนแปดสิบเก้าเหรียญคืนมาให้ได้
"รักษาทุนให้ได้ แค่นั้นก็กำไรแล้ว"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น